Definicja Muzykoterapii

    Wszyscy  znamy powiedzenie "Muzyka łagodzi obyczaje". Każdy z nas ma swoje unikalne doświadczenia związane z muzyką, jej przeżywaniem (lubimy chodzić na koncerty, śpiewać przy ognisku, słuchać muzyki gdy mamy np. kiepski nastrój; by podnieść się na duchu, lub co gorsze by utrzymać dalej ten sam stan).

Czym zatem jest muzykoterapia, o której zamierzam się  rozpisać w najbliższej przyszłości?
Definicji jest  kilka. Warto zapoznać się przynajmniej z przytoczonymi poniżej:

„Muzykoterapia jest wykorzystaniem muzyki i/lub jej elementów (dźwięk, rytm, melodia, harmonia) przez muzykoterapeutę i pacjenta, klienta lub grupę w procesie zaprojektowanym dla ułatwienia komunikacji, uczenia się, mobilizacji, ekspresji, koncentracji fizycznej, emocjonalnej, intelektualnej i poznawczej w celu rozwoju wewnętrznego potencjału oraz rozwoju lub odbudowy funkcji jednostki, aby mogła ona osiągnąć lepszą integrację intra- i interpersonalną a w konsekwencji lepszą jakość życia.”  World Federation of Music Therapy. 2011

„Muzykoterapia jest jednym spośród działań zmierzających w kierunku rehumanizacji współczesnego życia przez wielostronne wykorzystanie wielorakich walorów substancji muzycznej w celu ochrony i przywracania ludzkiego zdrowia oraz w celu korzystnego wpływania na współkształtowanie zarówno środowiska, w którym człowiek żyje i działa, jak i panujące w nim stosunki międzyludzkie” Tadeusz Natanson Zeszyt Naukowy Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego nr 45, Wrocław 1988.

Choć muzykoterapia jest stosunkowo młodą dziedziną nauki, to tradycje stosowania muzyki w leczeniu sięgają początków ludzkości. Szamani  wykorzystywali grę na instrumentach, rytmy, śpiewy i tańce, by uzdrawiać ludzi ze swojego plemienia. Obecnie muzykoterapia obiera się na wiedzy naukowej zaczerpniętej z wielu dziedzin m in: psychologii, medycyny, fizyki, psychoterapii, pedagogiki.

Muzykoterapię możemy podzielić na indywidualną i grupową. W zależności od przebiegu procesu muzykoterapii możemy podzielić ją na muzykoterapię receptywną (klient ogranicza się do słuchania muzyki, relaksacji i wizualizacji) i aktywną gdy klient bierze czynny  udział  w procesie poprzez: śpiew , ruch przy muzyce, grę na instrumentach, improwizację.